Agents of the O.D.D.

 


Agenci to również gra z nurtu wywodzącego się od Into the Odd. Z bardzo podobną (niemal identyczną) mechaniką. Jeśli chodzi o zasady specyficzne dla tej gry, dostajemy manewry — jeśli zamiast zadać obrażenia, chcemy np. przewrócić albo obezwładnić przeciwnika, to najbardziej narażona na niebezpieczeństwo strona może wykonać rzut obronny. Manewru można również użyć zamiast przewagi (czyli podniesienia kostki obrażeń) podczas ataku i np. zadać obrażenia i wytrącić broń przeciwnika z ręki. Poza tym mamy regularny rozwój postaci, w którym możemy otrzymać dodatkowe HPki, a nawet podnieść swoje atrybuty. Ciekawe jest także rozwiązanie dotyczące sprzętu, o który można wnioskować do centrali, wykorzystując punkty zapotrzebowań. Można zawnioskować o losowe arkanum (artefakt o potężnych możliwościach) wykorzystując 2 punkty, a nawet o konkretne — za 3 punkty.

Od Liminal Horror gra różni się jednak przede wszystkim klimatem. LH jest mroczny i niepokojący (w stylu Control, Silent Hill, Alan Wake itp.) Agenci to natomiast trochę Hellboy, a może Men in Black? Agencja ma chronić świat przed dziwnymi potworami — kryptydami, obcymi, duchami itp., ale jej pracownicy sami często należą do tych gatunków (do wyboru albo wylosowania mamy aż 100 klas, z czego 80 to właśnie dziwactwa — można nawet grać głową w słoiku, wielką stopą, chupacabrą albo grzybem pokrywającym nosiciela).

Na samym końcu znajduje się prosta przygoda wprowadzająca, która na początku mnie nie porwała, ale przy drugim czytaniu doceniłem jej procedurę. Otóż składa się ona z wprowadzenia, a następnie z jednej tabeli zdarzeń/spotkań losowych. Przy czym im wyższy wynik, tym bliżej jesteśmy sceny finałowej (przy 8). Pierwsze spotkanie to k4, kolejne k6, a wszystkie następne już k8. Ciekawy zabieg, muszę go kiedyś wykorzystać.

Muszę jeszcze docenić formę. Całość zrobiona jest w stylu teczki z aktami. Teksty pisane są "do agenta", tak jakby wprowadzały go w misję i tłumaczyły mu, jak to wszystko działa. Są nawet zaciemnione fragmenty tekstu (które można skopiować i wkleić do notatnika, żeby zobaczyć, co się pod nimi kryje). Fajny smaczek

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej