Hopes & Dreams



Hopes & Dreams nie zachęca okładką, co jest dość dziwne, biorąc pod uwagę, że w środku wygląda całkiem nieźle. Na szczęście zachęca zawartością. Opowiada bowiem o rewolucji — takiej, gdy uciśnione społeczeństwo sprzeciwia się potężnej władzy i chociaż nie ma zasobów i większych szans, to ma nadzieję i marzenia.

Wśród inspiracji wymienione są m.in. Peaky Blinders i Arcane. Ja dodałbym jeszcze wycieczkę na Bałuty.
Mechanika mieści się na dwóch stronach (na końcu podręcznika jest świetne podsumowanie wszystkich zasad). Test polega na zbudowaniu puli gracza i puli MG (trochę jak w Bohaterach Albionu). Liczy się najwyższy wynik na k6. Jeśli jest remis, to oznacza to sukces z konsekwencją. Do puli gracza można dodać jedną kość k6 za punkt nadziei (zdobywa się je przy wygranym teście, jeśli nie użyło się do niego tej dodatkowej kości). System stosuje też zegary, które wypełnia się udanymi albo przegranymi testami w liczbie równej kostkom w puli. Mamy wyzwania, odliczanie (np. jeśli wypełni się zegar, to drzwi zostaną zablokowane na stałe), sen (krótkookresowy cel grupy) i koszmar (bezpośrednie przeciwieństwo snu). Jeśli któryś z dwójki zegarów (sen/koszmar) zostanie zapełniony, następuje duży przeskok, fabuła przesuwa się o jakiś czas i MG opowiada, jak w dużej skali zmienił się świat. Postaci wybiera się z gotowych zestawów (takich playbooków), które mają bardzo konkretne specjalne umiejętności (brzmiące bardzo jak ruchy). Muszę przyznać, że to ciekawa mechanika, czerpiąca trochę z PbtA, trochę z FitD i trochę z Ironsworn. Jest też SRD i logo Ignited by Hopes & Dreams, więc można sobie na niej zrobić własną grę.

Świat opisany jest barwnie, bez zbędnych detali, ale w sposób dający konkretne źródło inspiracji. Mamy miasto i jego dzielnice, a w nich kilka miejsc i ważnych NPCów. Są cztery główne frakcje i ich cele. Są też tajemnicze przedmioty naznaczone niewidzialnymi nićmi energii. Jest w co grać.
W tej kilkudziesięciostronicowej książeczce znalazło się również miejsce na porady dla MG oraz dla osób grających i co jeszcze ważniejsze — konkretną procedurę stworzenia pierwszego odcinka (pilota), w ramach której wspólnie z graczami odpowiada się na serię pytań. Pozwala to na ruszenie z kopyta w zasadzie bez przygotowania.

Mam wrażenie, że ekipa Błękitny Klucz bardzo by się tu odnalazła, a ja naprawdę chętnie bym w nią zagrał. Może się uda?

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej