Potencjalny Mimik 6

 


Niedawno pojawił się kolejny numer Potencjalnego Mimika, a w nim znowu kolekcja ciekawych i oryginalnych rzeczy:

Coincidental Calamity - scenariusz do Strzyg o grupie myzyków-strzyg, którzy mszczą się na swoim nieuczciwym menedżerze - od Tomasz Piątkowski

Kill'em All - tajemnica do Potwora Tygodnia, w której łowcy ścigają te strzygi i próbują uratować menedżera - ode mnie

Ludzie Honoru - zestaw tabel losowych pozwalających nadać OSRowym najemnikom charakter i osobowość - od Mateusz Hupert

Umierający las - mroczny moduł do Mork Borg - od Boodzik

Morski biskup i kult wodnika - mechanika do OSE pozwalająca na zostanie przewodnikiem tajemniczego kultu - od Fear and Loathing in the Old World

Świątynia Broga Dziewięciopalczastego - loch do Masrittera - od Paweł Mędza

Bladeramen - gra 1:1 o cyberpankowych przygodach w jadłodajniach - od Kaja Solska

Estoński bestiariusz - kilka pięknych potworów z estońskiego folkloru do wykorzysatnia w grach - od https://plamy-benzyny-na-asfalcie.itch.io

Za redakcję odpowiada niezawodna Weronika Rędziniak (Mau), ilustracje Jacek Kuziemski (Brzozo), Łukasz Kołodziej (Fajerbol), Maciej Hetmańczyk, Tomasz Szpyla (Czarno Widzę) i Robert Ruszczyk (r.ruscus); projekt i skład Paweł Domownik (Kołek Niewiary), korektę Maciej Sznurkowski (Mistrzowanie po Sznurku), a okładkę Mar Bogdanis.

Do pobrania za darmo z:
https://mimik-zin.itch.io/potencjalny-mimik-022024-06


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brindlewood Bay: na koniec kampanii

Obraz
Kampanię w Brindlewood zaczęliśmy we wrześniu 2023 i zajęła nam cały rok szkolny. Babcie uratowały swoje miasteczko (a może nawet świat), a w ich słodkie sielskie życia wkradły się mrok i oślizgłe glony. A jak zmieniło się moje spojrzenie na grę?  Moim zdaniem: 1. Gra zyskuje przy graniu w kampanię, bo pojawia się coraz więcej ciekawszych, mroczniejszych wątków. 2. Gra traci przy graniu w kampanię, bo jest dość schematyczna i powtarzalna. 3. Gra zyskuje przy dłuższym graniu, bo coraz ciekawsze stają się interakcje między babciami, zarysowują się różnice w ich charakterach, stają się coraz bardziej ludzkie. 4. Gra traci przy dłuższym graniu, bo z czasem coraz trudniej przekonać samego siebie, że odkrywamy rozwiązanie, a nie wymyślamy rozwiązanie. No i czuć coraz bardziej, że te wskazówki otchłani to takie smaczki/kolory, ale nie mają za dużo sensu. 5. Ostatnia tajemnica jest ciekawsza niż większość gotowców z podręcznika, bo w końcu nie odpowiadamy na to samo pytanie (kto zabił?) i ...
Czytaj więcej

Dark Fort

Obraz
Niedawno pisałem o solowym lochotłuku Grotten, a kilka dni później miałem okazję wypróbować jego bardzo prawdopodobnego protoplastę - Dark Fort. Tę małą ulotkę dostałem jako dodatek do Feretory i od razu zabrałem się do grania. Mechanika jest tu bardzo podobna. Tworzymy postać, a następnie wchodzimy do lochu, którego kolejne pomieszczenia generowane są losowo. Tym razem nie otrzymujemy kafelków, tylko tabelki losowe, a mapę rysujemy sami. W każdym z pomieszczeń możemy znaleźć: nic, kupca, zagadkę, słabego potwora, silnego potwora albo pułapkę. Walkę toczy się rzucając k6 i próbując wyrównać lub przekroczyć poziom przeciwnika, a następnie zadajemy obrażenia określane kolejnym rzutem. Zdobywając 15 punktów i odwiedzając co najmniej 12 pomieszczeń, możemy awansować. Proste, szybkie i fajne. Porównanie obu gier wypada korzystnie dla Grotten. Jej główną przewagą jest bogactwo pozycji w tabelach na poszczególne typy pomieszczeń. Dla każdej z nich mamy rzut k66, w Dark Fort potwory są tylko 4...
Czytaj więcej

Tome of Adventure Design

Obraz
Ponieważ ostatnie dni upłynęły na pożeraniu sałatki warzywnej w ilościach hurtowych, to pomyślałem, ze dobrym tematem będzie gruba księga. Kupiłem ją w celu posiadania pod ręką super przydatnych tabel losowych podczas prowadzenia sesji i bardzo szybko okazało się, że nie do końca się do tego nadaje. Co więcej, sam jej tytuł wskazuje wprost na jej właściwe zastosowanie i to dowód na to, że warto czytać ze zrozumieniem. ToAD służy do projektowania przygód. Układ tej książki, jej kolejne rozdziały, a w nich kolejne tabele są podporządkowane temu założeniu. Budujemy więc tło, misje, przeciwników, zagrożenia, lokacje, itd. Wszystko od ogółu do szczegółu — najpierw możemy określić, jaki klimat i cel mają ruiny, a dojść do tabeli nietypowych mebli albo typów kolumn. I to jest pewnie przyczyna, dla której ten tom nie sprawdza się u mnie jako podręczny zbiór tabel — jest ich po prostu mnóstwo, a te, które by mi się przydały, są oddalone od siebie o dziesiątki stron. Jako źródło inspiracji do st...
Czytaj więcej