Corny Groń: Rycerzowy Wierch

 


Idąc za ciosem, sięgnąłem po malutki dodatek do Cornego Gronia napisany przez Antka Krasa i jeszcze raz wkroczyłem na ścieżkę prowadzącą między groźnymi górskimi szczytami.

Rycerzowy Wierch to dosłownie trzy strony tekstu, które wprowadzają nowy obszar do eksploracji. W trakcie podróży można zdobyć mapę Śniącej Doliny (przy ciele martwego juhasa, wygrać od wędrowca, w bibliotece Jaśnie Pana). Dzięki niej można wkroczyć na szlak i zacząć zwiedzać to miejsce.

Czekają tam na nas kolejne atrakcje zastępujące tradycyjną tabelkę Miejsc w górach. Możemy odwiedzić:
1. Rycerzowy Wierch — którego strzeże (oczywiście) Rycerz
2. Oko Oceanu — i spotkać ogromną rybę
3. Urwisko — jak w podstawce
4. Turnie — prawie jak w podstawce (spotkanie z wędrowcem zmienia się w spotkanie z Sarną — górską boginką)
5. Jamę — taka trochę inna Jaskinia
6. Halę — taka zwykła hala ze Spotkaniem
7. Karczmę — w której można spotkać Zbójcę Tomcika i zdobyć Rycerską Rękawicę
8. Górską Osadę — jak w podstawce
9. Salę Śpiących Rycerzy — główne miejsce fabularne dodatku.
Specjalnie wymieniłem wszystkie, żeby pokazać, jak barwne i klimatyczne są to pozycje.

Dodatek wydany jest schludnie, znowu ma świetne okładkę, skład, redakcję i korektę. Nerd Sirens i Będzie Grane — szacun.

Warto wspomnieć, że spotkania w Śniącej Dolinie są niebezpieczne i warto zajrzeć do niej dopiero po zwiedzeniu kilku miejsc podstawowych, zdobyciu przedmiotów i przynajmniej dwóch Rozwinięć. Ja znalazłem mapę za wcześnie, jeszcze bardziej za wcześnie tam poszedłem i po spotkaniu z rybą, niedźwiedziem i Rycerzem spocząłem tam na wieki.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej