Offworlders



Zostajemy w klimatach sci-fi, ale tym razem tematyka dotyczy najemników na krawędzi galaktyki (zupełnie nieprzypadkowa zbieżność z Edge of the Empire). Offworlders to bardzo dobrze wydana i bardzo dobrze napisana gra PbtA, w której wcielimy się w załogę Firefly, Sokoła Millenium i wykonamy zlecenia (przygoda opisywana jest tu jako "the job").

Na pierwszy rzut oka mamy tu mechanicznie proste PbtA. Do rzutu 2k6 dodajemy pasujący atrybut i sprawdzamy wynik na skali 6- porażka, 7-9 sukces z komplikacją, 10+ pełen sukces. Co ciekawe nie ma tu ruchów. Po prostu jeśli coś jest ryzykowne, to testujemy. Autorzy zwracają uwagę na określenie stawki przed rzutem i omówienie, co będą oznaczać poszczególne wyniki. Gra korzysta też ze znanej z OSRów kostki szczęścia i jeśli coś nie zależy od graczy, ale MG nie chce decydować sam, może zdać się na test na zasadzie 2-na-6.

Poza atrybutami postaci mają też umiejętności (skills), które pozwalają na przerzucenie jednej z kostek oraz zdolności (abilities), które wynikają z klasy i dają konkretne mechaniczne korzyści. Klasy są cztery (geek, outlaw, psychic, warrior) i są na tyle szerokie, że można w nich z pewnością zmieścić swój pomysł na postać.

Gra czerpie pełnymi garściami z różnych stylów i tradycji, wybierając z nich to, co dobre. Mamy tu testy rodem z PbtA, rzuty, tabele losowe i sandboxowe podejście z OSR, a także tradycyjne umiejętności i zdolności. Co ciekawe, udaje się to wszystko bardzo zgrabnie połączyć. Odpowiedzi należy szukać w inspiracjach — World of Dungeons Johna Harpera. I wszystko jasne.

Sekcja MG bardzo logicznie i intuicyjnie opisuje sposób prowadzenia gry. Naprawdę warto przeczytać tych kilka stron, żeby zrozumieć, o co w niej chodzi. Przy okazji dostajemy też fajny materiał o tym, jak budować świat (w przestrzeni i w czasie) i trochę tabel losowych dla inspiracji.
Jeśli chodzi o skład, ilustracje i w ogóle jakość wydania, to wszystko bardzo mi się podoba. Zero poczucia chaosu, przypadkowości czy bylejakości. Super!

Osobiście szukałem od jakiegoś czasu systemu, w którym poprowadzę kilka przygód ze świata Gwiezdnych Wojen (ale właśnie tego przemytniczego, bez Jedi i wojny z Imperium). Przymierzałem się do Edge of the Empire, ale trochę nie chce mi się przypominać sobie mechaniki Genesys. Patrzyłem na Star Wars World, ale mam wrażenie, że jest niedokończone. Offworlders wysuwa się na czoło stawki.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej