The Chaos Crier



The Chaos Crier to zin do Black Sword Hack wydany przez The Merry Mushmen, co dla wielu może być gwarancją jakości. Początkowo miała to być 8-stronicowa broszurka, ale rozrosła się do 28. Składa się z króciutkiej przygody przygotowanej przez Kobayashi (moim zdaniem niezbyt porywającej) oraz dużego citycrawlowego modułu o dzieciach Dagona.
 
Moduł zaczyna się opisem humanoidalnej rybiej rasy oraz kultu, który chce jej służyć. Główną częścią jest jednak szczegółowy opis nadmorskiego miasteczka, w którym bohaterowie graczy mają przeżyć swoją przygodę. Dostajemy tu historię osady, zahaczki fabularne, opis kilkudziesięciu lokacji (praktycznie w każdej jest się czego chwycić) i bardzo bogate i pomysłowe tabele spotkań dziennych (aż k66) i nocnych (k12, ale dużo groźniejsze). Muszę przyznać, że naprawdę warto je przeczytać — mogą się przydać jako inspiracje i przykład, jak generować ciekawe sytuacje. Nie są to zwykłe spotkania 2k6 szkieletów, ale np. rodzina hybryd, która pakuje swoje rzeczy, żeby opuścić miasteczko. Na koniec dostajemy jeszcze listę dziwacznych rzeczy, które można kupić na lokalnym bazarze. Trzeba przy tym zaznaczyć, że moduł ma mroczny klimat, zawiera obrazowe sceny przemocy, dotyka ciężkich tematów i nie jest przeznaczony dla młodszych graczy.
 
W module pojawia się też ciekawe użycie kostki zasobu (Usage Die), która używana jest jako kość anonimowości. Gracze, gdy przybywają na miejsce, mają k10 anonimowości. Nikt za bardzo o nich nie słyszał. Z każdym głośnym wydarzeniem rzucają kością i przy wyniku 1-2 obniżają kość o jeden poziom (no i robi się o nich głośniej). Jak dojdą do k4 i rzucą 1-2, to są aktywnie ścigani przez członków kultu (ogłoszono na nich polowanie). Fajna rzecz — do wykorzystania w innych kampaniach.
 
Ogólnie jest to dziwny zin. Początkowa przygoda i komiks na okładce są dorzucone trochę na siłę i w ogóle nie pasują do reszty. Główną część stanowi jednak bardzo fajnie rozpisany, mroczny i ciekawy moduł. Wydaje mi się, że dużo lepiej byłoby, gdyby został wydany tylko on — po prostu jako przygoda do Black Sword Hacka. Sami Mushmeni chyba też przestali pałać wielką miłością do tego projektu, bo ten Chaos Crier to issue #0, a o kolejnych nie słychać (od wydania minął prawie rok).

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej