ShadowDark



Shadowdark narobił sporo zamieszania. Po pierwsze zebrał mnóstwo pieniędzy na zbiórce, po drugie wywołał (oczywiście) kłótnie, czy to OSR, a po trzecie został okrzyknięty ciekawą alternatywą dla 5e. No i pojawiły się jeszcze głosy, że to przecież nic jakoś strasznie odkrywczego, tylko miks różnych istniejących wcześniej zasad.
 
Moje zdanie na ten temat jest takie, że zebrał dużo kasy, bo prezentuje się bardzo dobrze i ludzie uwierzyli, że może być prostszą, bardziej śmiertelną i staroszkolną w duchu alternatywą dla 5e oraz nowocześniejszą alternatywą dla klasycznych OSRów w stylu OSE. I tak, jest to miks różnych istniejących wcześniej zasad, ale zebranych porządnie do kupy, w sposób przemyślany, dobrze zorganizowany i jasno opisany.

Shadowdark to klasyczne łażenie po lochach w poszukiwaniu skarbów i zdobywanie w ten sposób doświadczenia. Mamy klasyczne atrybuty, 6 klasycznych ras (określanych jako ancestry), 4 klasyczne klasy. Brzmi bardzo oldschoolowo, ale pojawiają się nowości. Mamy pochodzenie, z którego wynikają przewagi w rzutach. Każda klasa ma swoje talenty. Mamy też szczęście, które pozwala na przerzut. Nie ma obrony przed (i tu milion typów). Klasa pancerza jest rosnąca. Nie ma slotów na czary, a one same mają swoje poziomy. Żeby rzucić czar, wykonuje się test i do jego trudności dodaje poziom zaklęcia. Nieudany oznacza, że nie można go już więcej rzucać tego dnia. No i pochodnie. Czas zużycia pochodni liczy się w czasie rzeczywistym (płoną godzinę czasu przy stole).

Sam podręcznik sprawia wrażenie grubej księgi, ale czyta się go bardzo szybko. Zasady zajmują pierwsze 100 stron. Zajęły mi może 50 minut. Czcionka jest bardzo duża, jest sporo ilustracji. Dalsza część podręcznika to bestiariusz, magiczne przedmioty i tabele losowe (mnóstwo tabel spotkań chyba w każdym typie okolicy).

Podsumowując, Shadowdark ma szansę na spory sukces. To udana alternatywa i dla starego, ale trochę skostniałego grania w stylu OSE i nowocześniejszego 5e (ale tu da się umrzeć, szybko umrzeć). Przy okazji w przeciwieństwie do NSRów nie kroi zasad do minimum minimum. Na pewno dam mu szansę (mam nadzieję, że już niedługo).

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej