STAR BORG


Do tej pory za najlepszy hack Mork Borga uznawałem CY_BORGa. Szczególnie interesował mnie kierunek sci-fi, więc z nadzieją sięgałem też po ORC BORGA i Vast Grimm i chociaż obydwa mi się podobają, to każdy ma swój bardzo specyficzny klimat i temat, który nie zawsze pasuje do tego, co chciałbym na nich zagrać. Ale teraz gdzieś z odległej galaktyki przyleciał STAR Borg. I co? I jest cudowny!

Całość podzielona jest na dwa podręczniki — gracza i MG (co ma moim zdaniem sens). Pierwszy z nich zawiera tworzenie postaci oraz całą podstawową mechanikę, w której (jeśli ktoś zna np. Cy) nie ma wielkich nowości. Pojawia się zasłona ogniowa (w końcu gdzieś muszą latać te laserowe strzały z blasterów), jest walka statkami kosmicznymi (mam wrażenie, że odrobinę ściągnięta z rozwiązania Edge of Empire — ze stanowiskami i akcjami, które można wykonać na każdym z nich) i jest też ciekawe rozwiązanie zakupów ekwipunku. Albo masz kasę, albo nie. A przedmiot kosztuje albo całą kasę twoją, albo całą kasę całej drużyny. Reszta to jednak podstawowa, dobrze znana mechanika borga. Rzuty k20 powyżej poziomu trudności, itd. No i oczywiście Omeny, to Destiny.

Podręcznik MG to przede wszystkim zestaw tabel losowych do użycia w prawie każdej sytuacji (i podkręcenia akcji), świetny generator przygód (naprawdę można to wylosować w 5 minut) i bestiariusz, który zawiera większość archetypów przeciwników spotykanych w świecie Gwiezdnych Wojen... tfu, Star Borga, bo oczywiście nie ma Imperium, tylko Legion, nie ma Sithów, tylko Dragooni itd.

Obydwa podręczniki są po prostu genialnie zilustrowane. To najładniejszy borgowy twór, jaki widziałem. Odchodzi całkowicie od mrocznego przegięcia w stronę komiksowego luzu. Jeśli odpowiada komuś taki styl, to jest to prawdziwa uczta dla oczu.

Oj, będzie grane

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej