Hechłok RPG

Czy fajnie byłoby zagrać w OSE wilkołakiem? Pewnie fajnie. Na kilku stronach Ulfhedyn dostajemy lore, szczegółową rozpiskę klasy, kilka nowych potworów i gotowe postaci. Całość wydana jest bardzo estetycznie i kosztuje $2 na: https://www.drivethrurpg.com/.../ulfhedyn-werewolf-warriors Preview jest dość obszerne, więc nie kupujemy „wilka w worku". Z jakiegoś powodu ta mała broszura mocno do mnie przemówiła. Wilkołak w takim wydaniu trafia do mnie bardziej niż współczesny. Ten kojarzy mi się mocno z klimatem filmu Nieśmiertelny. PS Ulfhedyni należą do pradawnego Zakonu i zgodnie z jego zasadami nie mogą mieć potomstwa. Jeśli złamią ten zakaz, pozostałe wilki muszą za wszelką cenę je zgładzić. Mroczne, jak nie wiem co.

Dużo tu dobra (sic). Heretic to jedne z oficjalnych zinów do Mork Borga, w dużej mierze przygotowany przez autorów podstawki. Jak na zin jest naprawdę przepięknie wydany, ale przy tym dużo bardziej czytelny niż oryginalny podręcznik. W środku znajdziemy: 1. Tabelki losowe do tworzenia kultów 2. Świetną listę "feats" czyli takich trochę zdolności, które dość mocno wpływają mechanicznie na działanie postaci, a które nasze postaci mogą zdobywać podczas awansu 3. Dwie nowe klasy: mroczny bard i potężny bojowy wikary 4. Jeden duży loch cmentarny 5. Jeden mniejszy loch kanibalistyczny 6. Klątwy i jak się ich pozbyć 7. Kupiec, jego podróżny sklepik i dziwaczne przedmioty, które można w nim kupić 8. Broń czarnoprochowa mała i duża (dwuręczna, a nawet dwuosobowa) 9. Duży loch bagienny 10. Kilka potworów (robale i zakonnice) 11. I loch do nich 12. Wiersz (tak, wiersz) 13, Loch/komiks autorstwa Lukasz Kowalczuk - Comics & Illustration - naprawdę pomysłowa forma! Wszystko jest napr...

Leże żarłoka zamówiłem przy okazji zbiórki na Fomor. To mały loch dla początkujących postaci, przeznaczony do DURFa, a napisany przez autora tego podręcznika - @emielboven. Za polskie tłumaczenie odpowiada GRYF. czyli Bernie Bernard Abramowicz. Leże żarłoka posiada wszystko, co powinien zawierać mały loch: ukryte przejścia, pułapki, zagadki, cieknącą tunelami wodę, potwory, mniej potworne potwory, spotkania losowe z tymiż, skarby i magiczne przedmioty oraz zwoje. Idealnie pasuje na pierwszą DURFową przygodę i należy do raczej lżejszych klimatycznie (nie jest to z pewnością Mork Borg). Przy okazji na końcu książeczki znalazły się dodatki do samego DURFA — postaci 0-poziomowe (0 KT) oraz klasy (wojownik, kleryk, czarodziej i oprych), co znowu potwierdza tezę Łukasza Kołodzieja, że każda mała gra fantasy dąży do tego, by stać się dedekami

Maciej Hetmańczyk i Minneur Games rozesłali fizyczne wydanie Fomoru i wreszcie w moje ręce wpadły dwa podręczniki (zwykły i limitowany). Cieszę się, że z czytaniem poczekałem na papier, bo prezentuje się znakomicie (szczególnie okładka limitki wygląda „na żywo” zdecydowanie lepiej niż w .pdf). Fomor to staroszkolna gra, która odeszła już dość daleko od źródłowych dedeków, a w inspiracjach autor podaje m.in. Maze Rats i Łajdaka Bena Miltona. Ja dodałbym jeszcze Cairna i pewnie kilka innych, ale w tym NSR/OSRowym kociołku ogień buzuje na tyle mocno, że ciężko w potrawach wskazać na konkretne ingredienty. W każdym razie ma być śmiertelnie, raczej prosto mechanicznie, postaci są w zasadzie naszymi awatarami (czyli bez 130 umiejętności), nie ma profesji, umiejętności społecznych, spostrzegawczości. Jak chcemy znaleźć pułapkę, to musimy powiedzieć, gdzie i jak jej szukamy, a żeby ją rozbroić, trzeba jakoś zepsuć mechanizm. Wyzwania są dla graczy. Zresztą podręcznik bardzo dobrze tłumaczy t...

Chwile cieszyły się sporą popularnością, ale dość często pojawiała się jedna uwaga: fajnie byłoby przeżyć chwile w innych światach/rzeczywistościach. Kiedy usłyszałem to kolejny raz podczas Symultanicznych Solówek Błękitny Klucz , postanowiłem coś z tym zrobić. A ponieważ One Page RPG Jam zbliżał się wielkimi krokami, to musiałem się spieszyć. Udało się i tym razem zamiast patrzeć na fotografię w starym albumie, można wylosować chipa, zainstalować i przeżyć chwilę z życia jego byłego właściciela: https://hechlok.itch.io/cy-moments

Jakiś rok temu ją przeczytałem, później nawet trochę pomagałem w korekcie, a dodatek They Swim Among Us przetłumaczyłem na polski. Wczoraj udało mi się w końcu w nią zagrać. A to wszystko dzięki Elánowe Tabletopy i aukcji charytatywnej Drużyny Wiewióry. Gra RPGuPolaka odtwarza takie klimaty jak Archiwum X, Men in Black, Inwazja porywaczy ciał. Młodzi agenci trafiają do małej lokalnej społeczności, w której dzieje się coś dziwnego. Coś pozaziemskiego. Coś obcego. Mechanicznie jest prosto, ale wystarczająco. Agenci mają dwie cechy: siłę i intelekt. Testy rozwiązuje się za pomocą rzutów pulą k6 i sprawdzając najwyższy wynik. Efekt testu może być różnorodny, ale zawsze prowadzi do zmiany sytuacji i popycha fabułę do przodu. Ciekawą koncepcją są punkty ekwipunku, które można wymieniać na przedmiot wyciągany z bagażnika samochodu naszych agentów, albo wykorzystać do przerzutu. Punkty zdobywamy za wyrzucone na kościach "jedynki" - kosztem negatywnych konsekwencji dla społeczności...

Niedawno pisałem o świetnej grze pamiętnikowej A Visit to San Sibilia (link do posta w komentarzach). Nie mogłem się oprzeć pokusie, więc napisałem do autora i kilkanaście dni później na jego stronie pojawiła się polska wersja: https://jimmyshelter.itch.io/a-visit-to-san-sibilia (jest trochę community copies) Praca nad jej tłumaczeniem sprawiła mi naprawdę dużo radości, to bardzo przyjemna lektura i naprawdę ciekawa gra. Serdecznie polecam!

Zawsze, gdy miałem zamiar „wejść” w temat grania solo i gier pamiętnikowych, pojawiało się gdzieś: ej, a znasz Thousand Year Old Vamipire? Teraz już wiem dlaczego. Kaja Solska zwróciła ostatnio uwagę na problem gier solo opartych na promptach. Jeśli jest ich mało, łatwo wpaść w pułapkę powtarzalności. Nasz mózg będzie podpowiadał rozwiązania i pomysły, które już mu wcześniej przyszły do głowy. Po co się męczyć. Druga sprawa to brak struktury opowieści, możliwości przedstawienia konkretnych tematów, punktów zwrotnych, budowania napięcia. Wszystko jest na naszych barkach, a gra w tym nie pomaga. Wampirzy dziennik jest odpowiedzią na obydwie kwestie. Na początku tworzymy swojego wampira, dodajemy mu relacje, zasoby, umiejętności i znaki szczególne.  Gra składa się z listy 80 promptów, przy czym większość z nich ma po 3 opcje (kolejne wersje wybieramy, gdy wrócimy do użytego już wcześniej promptu). W załączniku otrzymujemy dodatkowo listę ponad 100 alternatywnych zagadnień. Zaczynamy ...

Mechanika Fajerbol , ale zamiast klasycznego fantaziaka mamy lata trzydzieste, fantastyczny ląd, który wynurzył się z oceanu, a na nim dziwaczne zwierzęta, dinozaury, jaszczuroludzi, tajemnicze ruiny, a w nich nieprzebrane skarby. Indiana Jones wsiada na pterodaktyla i leci do Zaginionego Świata. Mechanika jest prosta, ale dająca dużo okazji do zabawy. Podczas tworzenia postaci losujemy cechy i na podstawie najniższej z nich określamy pochodzenie postaci, a na podstawie najwyższej — jej profesję. Bardzo podoba mi się takie odwrócone podejście. Bohater otrzymuje talent (opisowy) oraz przedmioty z wartością modyfikatora (limitem jest biegłość w danej kategorii przedmiotów, np. broń +4). Wszystkie testy są przeciwstawne. Gracze opisują akcję, MG reakcję i sprawdzają, która z nich zaistnieje. Do rzutu dodaje się pasującą cechę, punkty za jeden wykorzystany przedmiot oraz, jeśli uda się wykorzystać talent, dodatkową kostkę. Wygrywa ten, kto wyrzuci więcej. Jeśli test dotyczy wyzwania niezw...

Mam wrażenie, że ziny to często dość chaotyczny zbiór wszystkiego (a czasem niczego sensownego). Są jednak takie przypadki jak Carcass Crawler do OSE, który daje bardzo konkretne i przydatne narzędzia. Gutter Punks do CY_BORGA należy do tej samej kategorii. Pomimo tego, że książeczka hołduje artpunkowej stylistyce, jest czytelna, sensownie ułożona i bardzo konkretna. Zdecydowanie nie jest to przerost formy nad treścią, co zdarza się często przy materiałach okołoborgowych. W Gutter Punks dostajemy listę NPCów z fajnymi zahaczkami na interakcję z nimi, opisy ciekawych miejsc w poszczególnych dzielnicach CY i tabelki spotkań losowych do nich pasujących, dwa nowe archetypy, cyberpunkowe radio, większy loszek, mniejszy loszek, infestations (z GO), potworki. Jeśli prowadzicie CY_BORGA, to jest to jeden z dodatków/zinów, z których naprawdę warto skorzystać. https://christianeichhorn.itch.io/gutter-pvnks

Piszę sporo o grach i materiałach innych autorów, więc może warto raz na jakiś czas napisać coś o swoich u/wy/tworach. Koty za płoty to szybka, prosta i wesoła gra przygodowa dla młodszych i starszych graczy, którzy chcą odpocząć od machania mieczami i naparzania giwerami. Dwie strony - jedna to zasady, druga to świat. Można zaczynać. Mechanicznie jest prosto (Lasers & Feelings). Koty mają tylko dwie cechy będące przeciwnymi biegunami: kocur i koteczek. Ich wartość przesuwa się na osi od 2 do 5, a jeśli któraś osiągnie 6, to kot kończy przygodę. Testy polegają na wyrzuceniu na k6 wartości równej albo niższej od testowanej cechy. Jeśli nasz kot ma umiejętność albo zaletę, które mogą pomóc przy teście, rzuca dwiema kostkami i wybiera niższy wynik. Koty mają 9 żyć i zawsze spadają na cztery łapy. Generalnie w tej grze nie giną. Druga strona to kilka elementów, które pozwolą na szybkie przygotowanie przygody. Kilka miejsc (targ rybny, zoo, fabryka, itd.), postaci (Brzydki Dzieciak Joe...

Paweł Kicman z Heltung Storytelling śpi chyba mniej niż ja. W moje ręce trafił właśnie kolejny efekt jego pracy - Children of Yurata, zestaw słowiańskich potworów morskich do Pirate Borga. W zestawie dostajemy pięknie ilustrowane: Juratę - boginkę mórz Biskupa morskiego Syrenę Sawę Wodnika Ognistego smoka Każdy ze stworów posiada swoją historię, zestaw atrybutów i umiejętność specjalną. Pewnie przydałoby się tu trochę więcej mięsa, pomysłów na ich wykorzystanie, jakaś tabelka losowa. Dodatek został zgłoszony do jamu Cabin Fever i zdobył nagrodę Best Art. Jam dotyczył dodatków do Pirate Borga, a zgłoszeń było ponad 120, co bardzo mnie zdziwiło, bo wydawało mi się, że PB jest niezbyt udanym borgowym hackiem z dużym kontrastem między mechaniką morską a resztą i dość ugrzecznionym klimatem. Jak widać, bardzo się myliłem i ludzie lubią mroczne morskie opowieści.

Wczoraj pisałem o Trophy Dark, a dzisiaj w moje ręce wpadła mała gra oparta na tej samej mechanice, ale z inną tematyką i klimatem. Wasz świat się kończy, jesteście potworami, jutro umrzecie, ale macie jeszcze ostatnią okazję pokazać, na co was stać. Mechanicznie jest bardzo podobnie, chociaż znajdzie się tu mechanika walki (dość zawiła). Przygoda podzielona jest na pięć scen, w każdej są pokusy i zagrożenia, momenty. Brzmi znajomo. Są jednak pewne różnice - drużyna ma jedno brzemię, z którym musi sobie poradzić przed końcem dnia. Każda z postaci ma też osobistą motywację, która w ostatniej scenie może zostać zaspokojona kosztem realizacji wspólnego celu. Gra wyraźnie chce skonfliktować postaci i w ogóle tego nie ukrywa. Na koniec dostajemy przykładową ostatnią noc, która może nie jest jakoś niesłychanie porywająca, ale dobrze przedstawia, jak powinna wyglądać rozgrywka i stanowy dobry punkt wyjściowy do tworzenia własnych przygód. Nie będę ukrywał, że oryginalne Trophy Dark zrobiło n...

Kiedy zobaczyłem zdjęcia z Pyrkon byłem przekonany, że Black Monk Games po prostu wystawiło angielskie Trophy Dark, żeby zainteresować grą przed jej wydaniem. Okazało się jednak, że to gotowa polska wersja! Czyli można jednak tak po prostu wziąć i wydać grę! Brawo! Trophy Dark to gra stworzona przez The Gauntlet, bliżej znane u nas z popularnego Brindlewood Bay. Znaleźć w nich można sporo podobieństw - wspólne malowanie scen, sporo pytań do graczy, klimatyczne momenty (wskazówki otchłani), gotowe scenariusze o ściśle określonej strukturze. Tematyka jest jednak zupełnie inna. Tym razem wchodzimy do lasu, który wcale nas tam nie chce. I tak, prawdopodobnie zginiemy. Mechanicznie jest raczej lekko - to tylko kilka testów, rzuty pulą k6, którą budujemy wykorzystując swoje umiejętności, pomoc towarzyszy, pakty z diabłem (kości światła) oraz ryzykując zdrowiem ciała lub umysłu (kości ciemności). Liczy się najwyższy wynik, a jeśli znajdzie się on na kości ciemności i jest wyższy niż aktual...

Noobirus pograł trochę w Knave 2e i przygotował dodatek z opcjonalnymi zasadami. Dostajemy tu nową mechanikę podróży zastępującą hexcrawl pointcrawlem, listę 50 umiejętności wraz z ich szczegółowymi mechanicznymi opisami oraz zasadami ich zdobywania, skarby potworów oraz tabele pozwalające na ich wylosowanie, no i same potwory, które oprócz gołych cech mają informację o tym, w jaki sposób mogą się zachowywać. Całość przygotowana jest bardzo profesjonalnie, ładnie złożona, dobrze napisana i naprawdę trudno się tu do czegoś doczepić. Bardzo podobają mi się umiejętności, które są takimi specjalnymi talentami pozwalającymi wyróżnić postać. Tabele skarbów to też ogromne ułatwienie. Tak naprawdę wszystkie z tych rozdziałów mogłyby znaleźć się w podręczniku głównym, sprawiając, że byłby po prostu lepszy. Świetna robota! PS Z takich czysto merytorycznych aspektów zastanowił mnie brak rozbijania obozu w akcjach eksploracji dziczy. Z tego powodu każdy nocleg jest bardzo niebezpieczny, bo (jeśli...