Zabić Smoka!

Coś te smoki musiały nieźle sobie nagrabić w świecie fantasy, bo DungeonMemelord aż napisał grę o tym, żeby je zabić. Wróciłem do niej po przegrzebaniu się przez kilkanaście OSRów, żeby spojrzeć na nią świeżym okiem.

Mechanika jest prosta i przejrzysta. Odbiega trochę od tego, co ostatnio czytałem — ma chociażby trochę inny zestaw cech, z których najważniejsza jest Sprawność, której używamy do wszystkich rzutów, do których nie pasuje inny atrybut — w tym do walki (ataku i obrony). Testy polegają na rzucie k20, dodaniu atrybutu i poziomu postaci (jeśli korzystamy ze swojej biegłości) i osiągnięciu wyniku wyższego niż poziom wyzwania. Ze zdania tego wywnioskować można kilka rzeczy: w grze mamy roll over, poziomy postaci, poziomy trudności i listę umiejętności. Atak i obrona polegają na rzutach na Sprawność z użyciem biegłości w posługiwaniu się używaną bronią. Wszystkie rzuty wykonują gracze, a obrażenia zadawane są i przy udanym teście ataku i przy udanym teście obrony. Przy testach nieudanych postać sama otrzymuje obrażenia. Walka przebiega więc bardzo szybko.

Autor dużą uwagę przykłada do rund, tur, liczenia czasu i ruchu. Przekłada się to na dość proceduralną rozgrywkę (w zasadach dodatkowych jest nawet mod, który polega na tym, że gracze znają loch i mają go pokonać w jak najkrótszym czasie). Na osi "luźna opowieść <-> procedury" gra jest raczej po tej drugiej stronie. Ma to swoje zalety, bo pozwala nauczyć się struktury, co przyda się także w bardziej swobodnym podejściu.

Jeśli chodzi o naukę gry, to bardzo polecam Starter. To świetny materiał, który krok po kroku prowadzi MG i graczy przez kolejne mechaniki i przy okazji dobrze oddaje charakter rozgrywki. Świetna sprawa — tak moim zdaniem powinny wyglądać przykładowe pierwsze przygody w grach.

Dodatkową zaletą jest mnóstwo materiałów dodatkowych, które powstają regularnie i są udostępniane za darmo na https://iliketoasts.itch.io/azs. Nie będę tu do końca obiektywny, bo od czasu do czasu mam przyjemność pomóc trochę w ich korekcie, ale szczerze bardzo podoba mi się ich różnorodność — można tam znaleźć wyspy piratów, piramidy faraonów, a nawet 8-bitowy świat.

Sam autor przyznaje, że nie jest to do końca OSR. Chociaż czerpie ze staroszkolnych zasad i klimatu, nadaje im nowoczesną formę. Moim zdaniem to jednak fajne wprowadzenie do tego klimatu — wszystko jest wyjaśnione w prosty sposób, z małą barierą wejścia. Można pobrać za darmo i sprawdzić, czy lubicie takie granie. Moim zdaniem jest duża szansa, że się spodoba.