Fajerbol


Fajerbol Łukasza Kołodzieja to było dla mnie odkrycie. Przeczytałem kiedyś tę małą broszurkę i nie mogłem uwierzyć, że to może być wszystko, co potrzebne do rozegrania fajnej sesji. Tak bez tygodniowego prepu? Zasady na jednej stronie? Jak to? Okazało się, że można i w ten sposób zaczął się mój pochód stopniowo oddalający mnie od tradu. Jakoś niedługo później zadałem Łukaszowi jakieś pytania, on porozmawiał ze mną na blogu o powrocie do RPG po latach i tak od słowa do słowa skończyłem w szalonych odmętach tworzenia darmowych niezależnych gier o Żelkowych Misiach i Pszczołach Mordercach z Kosmosu.

Sam Fajerbol to gra nawiązująca do staroszkolnych fantaziaków, ale nie umieściłbym jej w szufladzie OSR (nawet bardzo szerokiej). Dużo tu storytellingowego, luźnego podejścia do tworzenia: postaci, przygód i sytuacji.

Na początku losujemy cechy postaci (rzut k6). Z naszej najniższej cechy wynika rasa. Z rasy wynika talent. Talent to opisowy tag, np. zadaję zagadkę. Z najwyższej cechy wynika klasa, a z niej kolejny talent i przedmioty. Testy zdaje się za pomocą rzutu k6 + pasująca cecha + modyfikator z przedmiotu (jeśli pasuje) + dodatkowe k6 (jeśli można użyć talentu). Wynik musi być większy niż wyrzucony przez przeciwnika. Trudność testów nieprzeciwstawnych ustala się rzucając kośćmi k6 (maks. 4 kości). Proste.

Ta malutka książeczka oprócz zasad zawiera też generator przygód — rzucamy 6k6 i mamy komplet: Udaj się na rajską wyspę, gdzie grasuje olbrzym, oraz ogry, aby znaleźć swojego przyjaciela, który został uwięziony. Dodatkowo dostajemy 24 potwory (w kolejnych suplementach jeszcze więcej). I już: płyniemy, eksplorujemy, rozwalamy, uwalniamy.

Łukasz i inni autorzy stworzyli dziesiątki dodatków, przygód i hacków — w tym mój ulubiony: Terra Incognita (trochę w klimacie Indiany Jonesa, Zaginionego Świata, itp.). Oczywiście wszystko za darmo:
Itch: https://skavenloft.itch.io/fajerbol
DTRPG: https://tinyurl.com/DTRPG-Fajerbol


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej