Liminal Horror



Liminal Horror to hack Cairna w klimacie współczesnego kosmicznego horroru. Jeśli chodzi o mechanikę, to głównymi różnicami są stres i magia.

Stres działa podobnie do obrażeń i też "schodzi" z HP. Jeśli spadnie poniżej 0, to zaczyna zmniejszać CTRL (zastępuje CHA). Nieudany rzut obronny skutkuje otrzymaniem jednego ze stanów z tabeli Fallout (nie mam na szybko sensownego tłumaczenia).

Magia to natomiast zapożyczenie z Maze Rats — czary są codziennie losowane i zajmują miejsce w ekwipunku. Zamiast zdawać się na szczęście, można też skopiować czar wylosowany poprzedniego dnia. Osobiście nie jestem wielkim fanem tego rozwiązania, ale wiem, że sporo osób sobie je ceni.

Więcej dzieje się w warstwie dookoła mechaniki. Po pierwsze w podręczniku znalazła się strona tłumacząca, czym jest kosmiczny horror i jak go sprawnie budować. Po drugie są tu też zasady dla prowadzącego i zasady dla graczy. Ciekawe jest to, że czerpią one dość mocno z OSR, ale też z PbtA. Mamy więc "play to find out", "fail foreward", określanie stawek, ale też informacje o pozycjonowaniu w fikcji, śmiertelności walki, itd. Generalnie te dwie strony to naprawdę dobry zestaw zasad do wykorzystania nie tylko w Liminal Horror.

W przeciwieństwie do Cairna aż 6 stron poświęcono tworzeniu postaci. Mamy tu trochę pytań, tabele losowe dotyczące PC, ale też sekcję dotyczącą drużyny. Narzekający na ubogie podejście Cairna do tego tematu, będą mogli się poczuć zaspokojeni.

Końcowa część podręcznika to struktura tajemnicy — lista komponentów, które należy uwzględnić, przygotowując się do gry, oraz przykład ich zastosowania (moim zdaniem niezbyt porywający). Mamy tu frakcje i ich cele, zegar zagłady, zahaczki, wskazówki, potwory, NPCów i lokacje. Nie ma oczywiście szczegółowo rozpisanych wydarzeń — to w końcu "play to find out".

Gra jest teraz w promocji i na https://goblinarchives.itch.io/liminal-horror można ją kupić za niecałe $8.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej