Grobowiec Krwi

Kilka dni temu wyjąłem z paczkomatu przesyłkę od Kołek niewiary i od razu opadła mi trochę szczęka.

Grobowiec Krwi to loch do 5E przeznaczony dla graczy 4 poziomu, którym powinien zająć ok 12h. Według autora jest staroszkolny i śmiertelny (po przeczytaniu trudno się z tym nie zgodzić). Zahaczki dają różne powody, dla których śmiałkowie decydują się, żeby go odwiedzić. Sposoby i drogi jego "zwiedzania" też mogą być różne. Ostatnio wybuchła mała burza dotycząca nazewnictwa nieliniowych lochów (team xandering vs team jaquaysing) i Grobowiec ze swoimi portalami zdecydowanie mógłby znaleźć się w ogniu tej batalii.

Pierwsze wrażenie jest bardzo dobre. Loch jest moim zdaniem świetnie rozrysowany i bardzo dobrze opisany. Każde dwie strony opisują jedną sekcję, mają swój fragment mapy i wypisane wszystkie istotne elementy obszaru. Cały bestiariusz jest natomiast umieszczony na końcu i ułożony alfabetycznie. Naprawdę duży plus za czytelność i sposób przedstawienia treści. Jeden mikro minusik za brak oznaczenia na mapie powiązań między portalami.

Co do samej fabuły, to muszę powiedzieć, że całość trzyma się kupy i nie sprawia wrażenia zestawu losowych pomieszczeń. Niebezpieczeństwa czyhają na każdym kroku i w zasadzie wszystko jest bardzo groźne i potencjalnie śmiertelne. Mam jednak trochę zastrzeżeń do intuicyjności zagadek. Mam wrażenie, że niektóre z nich są nie do ogarnięcia bez wyraźnych podpowiedzi MG. Chociaż może to po prostu mi brakuje wyobraźni, bo drużyna kolegi rozkminiła dwie z trzech, które wg mnie należały do kategorii "nie, dobra, na to przecież nikt nie wpadnie".

Strona realizacyjna wręcz budzi zazdrość. Podręcznik wydany jest pięknie. Wypukłości, złocenia, miodzio. Na upartego można napisać, że na okładce zostają ślady paluchów. Ale to tak na upartego na maksa. Tekst przeszedł porządną korektę i trudno wyłapać tu jakąś literówkę albo błąd interpunkcyjny. Językowo jest bardzo dobrze i całość czyta się płynnie i bez najmniejszych problemów ze zrozumieniem intencji autora. Ilustracje są estetyczne, chociaż nie do końca przypadł mi do gustu ich styl, ale to już pewnie bardzo indywidualna kwestia.

Podsumowując, Grobowiec Krwi to dowód na to, że można na własną rękę wydać naprawdę profesjonalny podręcznik, który może zawstydzić niejedno duże komercyjne wydawnictwo jakością techniczną, poziomem treści, a także ceną.