Eliksir z dyni


Dominika Kledzik podarowała nam w tamtym roku taką małą jesienną perełkę. Halloween zbliża się wielkimi krokami, a właśnie tej jednej nocy duchy mogą spróbować powrócić do świata żywych. Wystarczy sporządzić eliksir z dyni. Wcale nie będzie łatwo.
Każdy duch ma 3 cechy o wartościach 0, 1, 2. Test polega na rzucie k6 + wybrana cecha i osiągnięciu wyniku 6+. Jak łatwo policzyć, nawet przy naszym najlepszym atrybucie, mamy jedynie szansę 50% na sukces. Na szczęście testować powinno się wyłącznie wyjątkowo szalone i skomplikowane akcje, a reszta powinna udawać się automatycznie. Co więcej, każdy duch ma pasek zapomnienia, na którym zaznacza porażkę i dopiero po 6 skuchach odchodzi w zapomnienie. A... jedzenie cukierków może czyścić kratki na tym pasku. Zasady są proste i fajne.

Druga strona to tabelki dla Wyroczni. Na początku zdziwiło mnie, że w każdej z nich pozycja nr 1 to "rzuć ponownie", ale ma to sens — dzięki temu można rzucać 2k6 zamiast k12. Możemy więc wylosować składniki eliksiru (oprócz dyni potrzebne są 4 inne), gdzie możemy je znaleźć i jakie przeszkody staną nam na drodze. W rezydencji bogaczy chciwy goblin nie chce nam oddać złotych kwiatów. Trzeba go poddusić (czy duchy podduszają?)!

Jest to naprawdę urocza gra, w której wszystko się spina, ma prosty plan rozgrywki (prawdopodobnie wyjdzie po prostu 5 scen - po jednej na składnik, nowe miejsce, nowa przeszkoda) i mechanikę, którą można zapamiętać w 66 sekund. Tak właśnie powinny wyglądać małe gry!

PS Tak, być może zmylony pojawiającymi się wszędzie halloweenowymi postami oraz dekoracjami w Dealz, pomyliłem miesiące.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej