Copernicon 2024 1-page PbtA


Nie udało mi się w tym roku dotrzeć na Copernicon, ale dzięki Wydawnictwo Hengal przy okazji kupna Tuletorn otrzymałem grę/ulotkę, która była rozdawana podczas konwentu.

To maleństwo to gra, która opowiada o poszukiwaniu agenta-kota w Toruniu, w którym losowo miesza się rzeczywistość (miasto w wydaniach: cyber, postapo, fantasy, steampunk, gotyk, modern). Mechanika opiera się na PbtA, chociaż nieco powierzchownie, bo w zasadzie ogranicza się do rzutu 2k6 i dwóch ruchów - przy czym wynik 6- jest traktowany inaczej niż zazwyczaj. Nie oznacza to, że jest tu coś nie tak. Wręcz przeciwnie - wydaje mi się, że jest ona dobrana całkiem dobrze.

Pierwsza strona ulotki pozwala na stworzenie postaci i wyjaśnienie najważniejszych zasad gry, włącznie ze szczegółowym opisem ruchów i wyników rzutów. Druga to natomiast instrukcja dla MG z tabelami pozwalającymi na przygotowanie śledztwa - jego początku, tropów, zagadek, zagrożeń i w końcu głównego antagonisty, który uwięził Srebrnego (naszego kota/agenta).

Nie grałem w nią, ale na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie solidnej gry konwentowej i fajnie, że powstała. Cieszy, tym bardziej że pochodzi od wydawcy "dużych" podręczników. Każde pokazanie szerszej publiczności, że istnieje coś takiego jak jednostronicówki jest wartościowe dla środowiska indie. Jeśli ktoś miał okazję zagrać w nią na Coperniconie, to byłoby super, gdyby podzielił/a się wrażeniami.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej