Liminal Horror: One Night at the Shelterwood

 


One Night at The Shelterwood Inn to już chyba ostatni z oficjalnych scenariuszy do Liminal Horror, który został do opisania. Tym razem nietypowy, bo to crossover z Triangle Agency. Do tego samego tajemniczego miejsca możemy trafić jako Agenci z Triangle albo jako Badacze z Liminal. Co więcej, jedni spotkają na miejscu drugich, a potencjalne postaci graczy staną się NPCami.
 
Od razu napiszę, że uwielbiam takie rzeczy w scenariuszach i w ostatnim Potencjalny Mimiku zrobiliśmy z Tomasz Piątkowski właśnie taki mix między Strzygami a Potworem Tygodnia (link podrzucę w komentarzu).

Jeśli chodzi o sam motel, to w zależności od strony, w którą się wcielimy, musimy po prostu poradzić sobie z tym czymś niesamowitym, co się w nim pojawiło albo wyeliminować anomalię.
Miejsce to przydrożna noclegownia ze stacją benzynową i małym sklepikiem. Gdzieś tam jest piwnica, gdzieś podziemny zbiornik, a w nim...
 
One Night to dla mnie miła odmiana po ogromnym module Hungry Hollow. Scenariusz jest skupiony na jednym miejscu, jest co zbadać, jest co odkryć, jest się czego przestraszyć. Może brakuje nieco NPCów, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby poza tymi z przeciwnej frakcji dodać kilkoro przyjezdnych, którzy też zatrzymali się tu po drodze.

Jeśli miałbym wybrać jakiś jeden scenariusz jako startowy, to wskazałbym ten. Można go zmieścić na jednej dłuższej sesji, dobrze oddaje klimat gry, jest całkiem interesujący i dobrze przygotowany.

PS Tło do okładki tym razem nie jest przygotowane przeze mnie, tylko wzięte ze strony dodatku na itchu. Widać, że mamy na to podobny pomysł.

Mimik: https://mimik-zin.itch.io/potencjalny-mimik-022024-06


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej