Liminal Horror: The Parthenogenesis of Hungry Hollow

 

Hungry Hollow to kolejny oficjalny moduł do Liminal Horror. Tym razem wydany w twardej okładce, najgrubszy, najobszerniejszy, najbardziej rozbudowany. I trochę za bardzo naj.

Pisząc o The Bloom, zwróciłem uwagę na to, że lokacji jest za dużo i że część z nich jest przez to dość pusta. Tutaj sytuacja jest nieco inna. Jest ich chyba jeszcze więcej, ale jednak też trochę więcej się w nich dzieje. Wiem, że ludzie lubią grube podręczniki, bo czują, że dobrze wydali pieniądze, ale osobiście chyba jestem zwolennikiem podejścia "mniej, ale konkretnie". Pewnie wystarczyłoby zrobić z 5-9 najważniejszych lokacji z NPCami + tabelkę losowych mieszkańców i tego, czego można się od nich dowiedzieć, może kilka wskazówek, które można sobie umieścić gdziekolwiek. Resztę można sobie dopowiedzieć, wymyślić. Taki bogaty zestaw sprawia jednak, że jako MG mam poczucie, że powinienem to wszystko poznać, nauczyć się, zapamiętać. Trochę mnie to paraliżuje. Z drugiej strony można przecież wybrać te główne miejsca, a resztę "olać" i sobie je improwizować nie zaglądając do szczegółowego opisu.

Historia jest podobna do The Bloom. Postacie graczy przyjeżdżają do miasteczka, a w nim dzieje się coś dziwnego. Znikają kolejni mieszkańcy, pochłania ich jakieś zło (nie chcę spoilerować), wszystko zmierza do wielkiego finału. Skórki się trochę różnią, szczegóły też, ale sama główna oś fabularna to bardziej remake niż coś zupełnie nowego. Gdybym poprowadził The Bloom, to nie zdecydowałbym się na Hollow dla tej samej drużyny.

Czytałem sporo entuzjastycznych wypowiedzi od mistrzów, którzy prowadzą ten moduł. Scenariusz zajmuje kilka dobrych sesji, postaci zwiedzają miasteczko, spotykają kolejne osoby, powoli odkrywają tajemnicę. Trochę takie Archiwum X rozciągnięte na kilka odcinków. Myślę, że rzeczywiście można się dobrze przy tym bawić, ale chyba jednak wolałbym to ogarnąć z połową lokacji podczas dwóch sesji.