Szabrownik

 


Rzucaj Nie Gadaj i Hengal dostarczyli tuż przed końcem roku Szabrownika — klasyczny (ale nie do końca) OSR. Zabrałem się do niego dopiero teraz i chociaż na początku wzbudził u mnie nieco wątpliwości, to wydaje mi się, że zrozumiałem, o co w nim chodzi oraz dlaczego może się przydać na naszym rynku.


Przede wszystkim to taka druga fala, czyli już nie do końca retroklon, ale jeszcze mocno trzyma się źródła. Są rzuty obronne oraz atrybuty (ale tylko 4). Obronne roll under, ale już np. atak roll over - k20 + modyfikator z atrybutu (w zależności od broni) + modyfikator obrażeń broni vs Klasa Pancerza przeciwnika. I tu pierwsza większa ciekawostka — różnica to obrażenia. Poza tym nie ma klas, tylko tła, które pozwalają w ogóle nie rzucać albo rzucać z przewagą, jeśli pasują do tego, co chcemy zrobić. Ekwipunek oparty na slotach, magia na dwuwyrazowych czarach, czyli nowocześnie. Ale do tego 3 duże tabele trafień krytycznych i pecha. PDki za kasę i za Kości Wytrzymałości.


Są też zasady prowadzania dla Mistrzyni Poszukiwań (nie jesteś narratorem), w tym trochę dziwny w OSR sposób liczenia siły przeciwników pasującej do drużyny, bestiariusz i generator skarbów.


Skład jest skromny, ale estetyczny, a czarno-białe ilustracje pasują do treści. Tłumaczenie, redakcja i korekta na wysokim poziomie. Jedyne, do czego mogę się trochę przyczepić, to papier. Ale nie, że jest złej jakości, tylko wręcz trochę za gruby dla takiej zinowej formy, przez co podręcznik nie chce się dobrze składać na zgięciu. To jednak pierdoła, o którą nie ma co kruszyć kopii.


Może nie wyróżnia się jakoś szczególnie, ale to jednak ciekawy system. Daje poczucie grania staroszkolnego, jest wyraźnie lżejszy od retroklonów, ale nie tak "odklejony" od nich jak choćby Cairn czy DURF. Myślę, że bez problemu można dostosować do niego przygody do OSE a pewnie i stare moduły do DnD. Może pod tym kątem najbliżej mu właśnie do Knave albo Black Hacka? Na naszym rynku, gdzie nie ma zbyt wielu tego typu gier po polsku (OSE ma bardzo ograniczony zasięg, White Box wyszedł raczej nieformalnie, Łajdak (Knave) jest trudny do dostania, DURF już jednak dużo prostszy i odbiegający od kanonu, Cairn w sumie też) to ciekawa pozycja. Jeśli RNG pociągnie temat dalej i poza samą grą wypuści do niej kilka scenariuszy/modułów, może to być ciekawa sprawa. Mam nadzieję, że tak właśnie się stanie.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej