Corny Groń

 


Niedawno pojawiło się Hen! Za Corny Groń od Jakuba Skurzyśkiego i Nerd Sirens, a ja w końcu wypróbowałem legendarną wersję solo.

CG to hack gry Dark Fort, o której pisałem już wcześniej (podlinkuję w komentarzu), ale umiejętnie wzbogacony o zróżnicowane miejsca do odwiedzenia i delikatny wątek fabularny.
 
Startujemy na Przełęczy, a następnie losujemy za pomocą k4 liczbę dostępnych z niej przejść do kolejnych miejsc. Po wybraniu jednego z nich losujemy 2k6 w tabeli Miejsc w górach i tu pojawia się główna różnica w stosunku do DF. Tam był to tylko kształt pomieszczenia, w Groniu to jedno z dziesięciu miejsc, a każde z nich działa inaczej, np. jeśli to Urwisko, to po Spotkaniu masz ryzyko 3-na-6, że spadniesz (chyba że masz linę), jeśli to Jama, to możesz wejść do Jaskini, z Polany można uciec bez straty Punktów Życia itd. Jaskinia, Rezydencja Jaśnie Pana i Corny Groń to już zupełnie specyficzne miejsca, których dotyczą konkretne odrębne reguły eksploracji.

Spotkanie z przeciwnikiem rozstrzyga się prosto. Rzut k6 (z ewentualnymi modyfikatorami) porównywany z poziomem przeciwnika (jeśli wynik poniżej, to przeciwnik zadaje obrażenia nam), a następnie obrażenia przypisane do używanej broni. Za pokonanego dostaje się punkty. Po zebraniu 15 punktów i odwiedzeniu 12 miejsc można się Rozwinąć. Po 6 rozwinięciach wygraliście. Rozwinięcia można również zdobywać fabularnie, np. po pokonaniu Jaśnie Pana od razu otrzymuje się 2 rozwinięcia.

Gra wydana jest przepięknie. Ilustracje Alicji Wiśniewskiej to mistrzostwo świata, srebrzona okładka, nawet barwa i tekstura papieru pasują do całości. Redakcja, korekta, wszystko bez zarzutu. Układ treści bardzo ułatwia korzystanie z podręcznika. Czapki z głów.

Rozegrałem wczoraj jedną wizytę w górach. Udało mi się zostać harnasiem, pokonać Jaśnie Pana i Ducha Gór. Byłem na krawędzi śmierci (przed ostatnią turą walki z Duchem miałem 2 PŻ). To była naprawdę świetna przygoda i zamierzam ją powtórzyć — tym razem z dodatkiem Rycerzowy Wierch.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Otchłań

Obraz
Otchłań to gra od Dungal Games , w której gracze wcielają się w inteligentne istoty żyjące w ogromnym oceanie pod lodową kopułą księżyca Europa. Roa tworzą społeczeństwo przypominające nieco starożytną Grecję, gromadzą się w plemiona mieszkające w miastach-państwach, ale można wśród nich spotkać Dzikich - wyrzutków i nomadów oraz kultystów, którzy sprzeciwiają się porządkowi narzuconemu przez kastę kapłanów. Od razu widać, że świat zbudowany przez Przemek Ławniczak jest niesłychanie bogaty. Pierwsze 90 stron podręcznika to opis kultury, geografii, historii, zwyczajów, a nawet fizyki otchłani. Do tego dochodzą jeszcze Bestiariusz i Poradnik, który pomaga w zrozumieniu warunków panujących w oceanie i tego, jak prowadzić w nich przygody. Naprawdę jest co czytać i muszę przyznać, że szczegółowość i spójność settingu zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Mechanika jest raczej z prostszych. Zwykły test to rzut na umiejętność + k6 i wynik powyżej stopnia trudności. Testy przeciwstawne to taki s...
Czytaj więcej

Zew Cthulhu: Gra Paragrafowa

Obraz
Gry paragrafowe to pewnie jedna z pierwszych rozrywek wokółerpegowych, z którymi miałem do czynienia. W zamierzchłych czasach mojej młodości pojawiła się seria Wehikuł Czasu. Przechodziłem je wielokrotnie: Ostrze gilotyny, Tajemnica Atlantydy, W poszukiwaniu źródeł Nilu. Chciałem sprawdzić każdą możliwą ścieżkę, dotrzeć do każdego zakończenia.  Do zabawy wróciłem w te wakacje przy okazji deszczowego wieczoru w camperze. Pierwsza z serii gier wydanych przez Black Monk przedstawia historię ze słynnego opowiadania mistrza horroru. Opisy są barwne, fabuła wciągająca i mroczna, a zginąć jest dość łatwo (udało mi się nawet kilka razy). Spędziliśmy nad nią ponad godzinę, osiągając różne zakończenia. Wszystkim się podobało i dostałem od synów zamówienie na kolejne części.
Czytaj więcej

Obscure

Obraz
Zamawiając Grotten od Tommy Sunzenauer nie mogłem się powstrzymać i dorzuciłem do koszyka Obscure. To pięknie wydany niewielki erpeg (70 stron) starający się oddać klimat horrorów z gatunku found footage takich jak The Blair Witch Project (reżyser filmu napisał nawet krótki wstęp do tej gry). Czy to się udaje? Moim zdaniem jak najbardziej. Mechanicznie gra opiera się na pulach kości k6 i rzucie powyżej poziomu trudności. Standardowo rzucamy 2k6, ale możemy dorzucić kolejne kości, zużywając swoje punkty energii (takie HP). W tym wypadku do wyniku dodajemy najwyższą wyrzuconą na nich wartość. Następnie możemy dodać modyfikator wynikający z użytego sprzętu (standardowo +1, ale są narzędzia, które dają więcej). Na koniec mamy jeszcze kości stresu - jedna za każdy punkt. Z nich do wyniku dodajemy najniższą wartość, a wyrzucona na nich jedynka wywołuje panikę (taki krytyczny fail). To ciekawa zasada, bo na początku ten drobny stres podnosi szanse na sukces, ale im jest go więcej, tym mniej d...
Czytaj więcej