Hajda!

 

Pierwsze słowo, które przychodzi mi do głowy, jak myślę o tej grze, to "elegancja".

Hajda ma bardzo eleganckie: pomysł, tytuł, okładkę, strukturę, skład, ilustracje, język, zasady, sposób dystrybucji, cel (tu bym jeszcze dodał "szlachetny").

Kołek niewiary stworzył grę o awanturnikach przeżywających przygody na Dzikich Polach w XVII wieku, ale w oderwaniu od miejsca i czasu to historie o ludziach, którzy zerwali łańcuchy przyzwyczajeń, szukają wolności, szansy, ucieczki.

Temat ujęty jest elegancko. Czuć go w języku, w serii przypisów tłumaczących słownictwo, w nazwach, w klasach postaci będących grupami kulturowymi, w mikro zasadach takich jak hulanki (przestój) i w końcu w elementach graficznych.

Tworzenie postaci jest eleganckie. Mołojcy (postaci graczy) mają 5 cech i 8 punktów do rozdysponowania. Do każdej z cech przypisana jest lista dostępnego ekwipunku i można dobrać tyle, ile ma się punktów w danym atrybucie. Aż poczułem ciepło na sercu, jak to czytałem. Postaci uciekają przed Kłopotami (pięknymi zegarami zagłady). Miód.

Zasady są eleganckie. Testy to rzuty tyloma k6, ile punktów w pasującej cesze. Liczy się najwyższy wynik, a efekt rozciąga się stopniowo od zguby po sukces z problemem i powodzeniem po drodze. Jest też piękna mechanika z dodatkowymi kośćmi, które można dorzucać, ale jak wypadnie na nich 1, to jest dramat, Kłopoty przesuwają się do przodu.

Forma graficzna jest elegancka. Od świetnej okładki od Brzozo, poprzez ilustracje, doskonale czytelny i estetyczny skład. Świetnie się na to patrzy. Jakość wersji drukowanej też jest bardzo wysoka, papier gruby, kolory żywe, na okładce błysk postaci (nie wiem, jak to się fachowo nazywa).

Język jest elegancki. Wszystko jest przedstawione w sposób jasny, zrozumiały, ale przy tym barwny i płynny. Ukłony dla autora, redaktorki i korektorek (Mau i Feepit).

Sposób produkcji i dystrybucji jest elegancki (i szlachetny). Zbiórka pokrywa koszty produkcji, a cała nadwyżka przekazana jest na fundację React, która wspiera ukraińskich żołnierzy.

Paweł Jakub Domownik wraz ze współpracownikami udowodnili, że da się wydać własnym sumptem naprawdę świetny produkt. Mam nadzieję, że będzie żył na stołach i zaczną pojawiać się do niego dodatki (np. jakaś mini kampania albo zbiór scenariuszy) i hacki (Dziki Zachód, skraj galaktyki). Chylę czoła i trzymam kciuki.