Blood Borg

 


Brudne ulice, meliny, kałuże na chodnikach, ciemna noc, a w mrocznych zakamarkach wampiry. W glanach, skórzanych kurtkach i z łańcuchami.

Blood Borg to opowieść o wampirach na dnie - walczących o przetrwanie na ulicach, o kolejną kroplę krwi. Gdzieś tam w wysokich budynkach arystokracja rządzi miastem. Wy nawet nie wiecie, jak wyglądają jej członkowie.

Klimat to brudny brytyjski punk. Jest tu naprawdę sporo nawiązań do muzyki i tej kultury - choćby czary przechowywane są na kserowanych pokątnie zinach.

Mechanicznie mamy pełną kompatybilność z Mork Borgiem. Dochodzi dodatkowy zasób - krew (of kors, of kors), którą wykorzystuje się do rzucania czarów i odpalania specjalnych zdolności, a zdobywa w oczywisty sposób.

Podręcznik wydany jest wręcz zjawiskowo. Każda strona oddaje klimat - zarówno dzięki stronie wizualnej, jak i treści. Jak chcecie zobaczyć, jak wyglądałyby ziny wydawane przez punkową kapelę złożoną z wampirów, to pewnie właśnie tak.

Mam trochę zarzuty do redakcji zasad - niektóre opcje losowane są k66, ale wyniki numerowane 1-36 (tyle ich jest, ale trudno się skapnąć, że 2 i 5 na kostce to w tabelce pozycja 11). Musiałem też dopytać autora, czy do rzucania czarów jest potrzebna sama krew, czy też test na Presence (przy opisie cechy jest napisane, że służy m.in. do magii, ale już przy zinach z czarami jest tylko o krwi).

Podręcznik bardzo skupia się na świecie. Pokazuje dzielnice, transport miejski, frakcje, całą rzeszę przeciwników. Jest też startowy scenariusz, który o dziwo jest urbanistycznym lochem - knajpa, w której jest koncert oraz jej piwnice.

I tu mam właśnie pewien zgrzyt. Czy to się wszystko składa do kupy? Na papierze wygląda to świetnie, ale czy mechanika MB pasuje do takiego klimacenia, wojenek stronnictw, poszukiwania lepszej pozycji w świecie? Nie jestem do końca przekonany. Obawiam się, że skończy się to właśnie one shotami w stylu - na opuszczonej stacji metra ktoś sprzedaje krew świni jako ludzką, idźcie zrobić tam rozwałkę.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brindlewood Bay: na koniec kampanii

Obraz
Kampanię w Brindlewood zaczęliśmy we wrześniu 2023 i zajęła nam cały rok szkolny. Babcie uratowały swoje miasteczko (a może nawet świat), a w ich słodkie sielskie życia wkradły się mrok i oślizgłe glony. A jak zmieniło się moje spojrzenie na grę?  Moim zdaniem: 1. Gra zyskuje przy graniu w kampanię, bo pojawia się coraz więcej ciekawszych, mroczniejszych wątków. 2. Gra traci przy graniu w kampanię, bo jest dość schematyczna i powtarzalna. 3. Gra zyskuje przy dłuższym graniu, bo coraz ciekawsze stają się interakcje między babciami, zarysowują się różnice w ich charakterach, stają się coraz bardziej ludzkie. 4. Gra traci przy dłuższym graniu, bo z czasem coraz trudniej przekonać samego siebie, że odkrywamy rozwiązanie, a nie wymyślamy rozwiązanie. No i czuć coraz bardziej, że te wskazówki otchłani to takie smaczki/kolory, ale nie mają za dużo sensu. 5. Ostatnia tajemnica jest ciekawsza niż większość gotowców z podręcznika, bo w końcu nie odpowiadamy na to samo pytanie (kto zabił?) i ...
Czytaj więcej

Dark Fort

Obraz
Niedawno pisałem o solowym lochotłuku Grotten, a kilka dni później miałem okazję wypróbować jego bardzo prawdopodobnego protoplastę - Dark Fort. Tę małą ulotkę dostałem jako dodatek do Feretory i od razu zabrałem się do grania. Mechanika jest tu bardzo podobna. Tworzymy postać, a następnie wchodzimy do lochu, którego kolejne pomieszczenia generowane są losowo. Tym razem nie otrzymujemy kafelków, tylko tabelki losowe, a mapę rysujemy sami. W każdym z pomieszczeń możemy znaleźć: nic, kupca, zagadkę, słabego potwora, silnego potwora albo pułapkę. Walkę toczy się rzucając k6 i próbując wyrównać lub przekroczyć poziom przeciwnika, a następnie zadajemy obrażenia określane kolejnym rzutem. Zdobywając 15 punktów i odwiedzając co najmniej 12 pomieszczeń, możemy awansować. Proste, szybkie i fajne. Porównanie obu gier wypada korzystnie dla Grotten. Jej główną przewagą jest bogactwo pozycji w tabelach na poszczególne typy pomieszczeń. Dla każdej z nich mamy rzut k66, w Dark Fort potwory są tylko 4...
Czytaj więcej

Tome of Adventure Design

Obraz
Ponieważ ostatnie dni upłynęły na pożeraniu sałatki warzywnej w ilościach hurtowych, to pomyślałem, ze dobrym tematem będzie gruba księga. Kupiłem ją w celu posiadania pod ręką super przydatnych tabel losowych podczas prowadzenia sesji i bardzo szybko okazało się, że nie do końca się do tego nadaje. Co więcej, sam jej tytuł wskazuje wprost na jej właściwe zastosowanie i to dowód na to, że warto czytać ze zrozumieniem. ToAD służy do projektowania przygód. Układ tej książki, jej kolejne rozdziały, a w nich kolejne tabele są podporządkowane temu założeniu. Budujemy więc tło, misje, przeciwników, zagrożenia, lokacje, itd. Wszystko od ogółu do szczegółu — najpierw możemy określić, jaki klimat i cel mają ruiny, a dojść do tabeli nietypowych mebli albo typów kolumn. I to jest pewnie przyczyna, dla której ten tom nie sprawdza się u mnie jako podręczny zbiór tabel — jest ich po prostu mnóstwo, a te, które by mi się przydały, są oddalone od siebie o dziesiątki stron. Jako źródło inspiracji do st...
Czytaj więcej