Hechłok RPG

Zostajemy w klimatach sci-fi, ale tym razem tematyka dotyczy najemników na krawędzi galaktyki (zupełnie nieprzypadkowa zbieżność z Edge of the Empire). Offworlders to bardzo dobrze wydana i bardzo dobrze napisana gra PbtA, w której wcielimy się w załogę Firefly, Sokoła Millenium i wykonamy zlecenia (przygoda opisywana jest tu jako "the job"). Na pierwszy rzut oka mamy tu mechanicznie proste PbtA. Do rzutu 2k6 dodajemy pasujący atrybut i sprawdzamy wynik na skali 6- porażka, 7-9 sukces z komplikacją, 10+ pełen sukces. Co ciekawe nie ma tu ruchów. Po prostu jeśli coś jest ryzykowne, to testujemy. Autorzy zwracają uwagę na określenie stawki przed rzutem i omówienie, co będą oznaczać poszczególne wyniki. Gra korzysta też ze znanej z OSRów kostki szczęścia i jeśli coś nie zależy od graczy, ale MG nie chce decydować sam, może zdać się na test na zasadzie 2-na-6. Poza atrybutami postaci mają też umiejętności (skills), które pozwalają na przerzucenie jednej z kostek oraz zdolności (a...

Pork Borg to mała ulotka z jedną prostą przygodą/lochem. Nazwa bardzo mi się podoba. A przygoda? Nie aż tak bardzo. Mała osada jest atakowana przez dziwne bestie przypominające świnie. Tropy prowadzą do pobliskiej farmy. Na farmie na bohaterów graczy czeka 5 pomieszczeń, a na końcu boss. Klimat jest brudny, brutalny i krwawy. Są flaki, odcięte kończyny i dziwne eksperymenty. Moje zarzuty dotyczą dwóch rzeczy — zahaczki są strasznie generyczne, a przygoda jest bardzo liniowa. Oczywiście można tu dużo zagrać nastrojem, mrokiem i horrorem i pewnie w takim ujęciu będzie to całkiem fajna sesja. Ale jeśli oczekujecie jakiegoś większego kombinowania, czy różnych sposobów na rozwiązanie tej zagadki, to się zawiedziecie.

Carcass Crawler to oficjalny zin OSE. Nie znam wcześniejszych numerów, ale po przeczytaniu tego z numerem 3 mam ochotę je poznać. Broszurka ma 32 strony i jest wydana na porządnym, grubym papierze. Skład pasuje idealnie do podręczników OSE i jest bardzo przejrzysty i czytelny. Numer trzeci wprowadza nowe klasy/rasy: Beast Master, Dragonborn, Mutoid, Mycelian, Tiefling. Są one dość potężne i dają sporo specyficznych możliwości. Strasznie podoba mi się klimat grzyboludzi. Poza tym otrzymujemy rozbudowaną listę ekwipunku awanturniczego oraz broni i zbroi (m.in. miecz półtoraręczny i grube futra), 8 barwnych potworów, które możemy spotkać w głębi lasu oraz bardzo fajny poradnik dotyczący tworzenia własnych bestii.   Ten zin nie zawiera w sobie jakichś cudownych fajerwerków, nie ma przepięknych ilustracji, ale opisuje bardzo konkretne tematy, które można od razu wykorzystać w swojej grze. Nie chodzi w nim o klimat, ale o narzędzia. A te są tu całkiem fajne.

Badacz Kurhanów to dodatkowe procedury do Cairn'a, pozwalające na granie solo. Autorem oryginału jest Matthew Morris, a ja jedynie przetłumaczyłem te dwie strony (było to tym razem dużo trudniejsze, niż się spodziewałem).   Do pobrania za darmo z: Itch: https://hechlok.itch.io/badacz-kurhanow DTRPG: https://tinyurl.com/DTRPGBadaczKurhanow

W moje ręce wpadła kolejna mała gra wydana przez Nerd Sirens (nie mogę jeszcze upolować Cornego Gronia, ale może się kiedyś uda). Tym razem dzięki Stay Frosty wcielimy się w kosmicznego trepa i rozjedziemy te cholerne robale! Zupełnie jak w Żołnierzach Kosmosu. Całość opisana jest w krótkich żołnierskich słowach i z humorem przypominającym mi serię Bill Bohater Galaktyki. Jest trochę bluzgów, jest trochę po bandzie, ale świetnie pasuje to do tematu gry. Mechanicznie jest prosto i konkretnie — to taki klimat OSRów trzeciej fali (lubię ten podział). Z fajnych rzeczy mamy cechy, które są tym lepsze, im niższe. Zdanie testu polega bowiem na rzucie k20 powyżej testowanej cechy. Kolejna fajna sprawa — przeciwnik, by nas trafić, musi rzucić poniżej naszej cechy, więc im jesteśmy lepsi, tym łatwiej nam trafić i zarazem, tym trudniej trafić nas. Dodatkowo mamy mechanikę napięcia, które rośnie i wpływa pozytywnie na nasze zdolności, aż wybuchnie i wtedy może nas zupełnie zryć.   Zalecane mi...

To już ostatnia gra z serii BILET NA od @ Gusła Studio (przynajmniej na razie). Fantazje Mircalli zapraszają "do świata, w którym horror splata się z romansem, a pożądanie jest silniejsze od głodu". W inspiracjach znajdują się Romeo i Julia oraz Wywiad z wampirem. Tak, to gra o uczuciach. Dla pełnoletnich. W kolejnych scenach Protagoniści, bazując na więziach (nazywanych tu Vincula) między postaciami graczy i niezależnymi, starają się uwolnić od swoich cierpień, by w finałowej scenie osiągnąć ekstazę. Od razu muszę zaznaczyć, że temat i struktura gry leżą na przeciwnym biegunie moich zainteresowań (a może po prostu doświadczeń). Nigdy nie wciągnął mnie też Wampir i zasadniczo preferuję gry "przygodowe", a nie relacyjne. Na tyle, na ile umiem jednak ocenić, wydaje mi się, że sposób budowania scen i mechanizmy je napędzające współgrają z konwencją i dają szanse na "dowiezienie" tego, co zapowiadają. Mechanicznie jest prosto i większość ulotki dotyczy tak na...

Kilka dni temu ukazała się gra Justyny Michny wypuszczona przez Tableflip RPG pod dużo mówiącym tytułem "Oblicza strachu". Sięgnąłem po nią z ciekawością, bo nie ukrywam, że lubię PbtA, horrory i polskie gry. Gra skupia się na konkretnym temacie — nawiedzone miejsca, duchy, mroczne tajemnice. W przeciwieństwie do Potwora Tygodnia nie będzie tu miejsca na naparzanie się w lesie z wilkołakiem albo ściganie kosmitów po kanałach pod miastem. Nie, to nawiedzony dom na wzgórzu, blade lico w lustrze, cień postaci w oknie na piętrze. Struktura przygody zaproponowana przez autorkę też trzyma się tej konwencji: Preludium to scenki z życia łowców, akt I to zapoznanie z tajemnicą i szukanie dostępnych informacji, akt II to właściwe śledztwo i eksploracja Nawiedzonego Miejsca, a akt III to kulminacja i konfrontacja z przeciwnikiem. Klasyka gatunku. Mechanicznie gra to PbtA i jest tu raczej standardowo, co traktuję raczej jako pozytyw. Osoby, które grały w Potwora Tygodnia albo Apocalypse...

Lubię takie małe dziwadełka. beak feather + bone to erpeg (specjalnie nie używam słowa gra, bo w moim odczuciu to bardziej narzędzie) o tworzeniu, a tak naprawdę uzupełnianiu mapy. Brzmi dziwnie, ale jest całkiem fajne. Na czym to polega? Bierzemy pustą mapę miasta (taką z budynkami, ale bez oznaczonych miejsc). Gracze wcielają się we frakcje zamieszkujące to miejsce (np. farmerzy, wojsko, magowie, kupcy, itd.). W każdej kolejce gracz ciągnie kartę i na podstawie jej wyniku (liczą się kolory kart oznaczające charakter budowli) zajmuje jeden z budynków na mapie (oznacza go swoim kolorem i tworzy dla niego karteczkę, na której opisuje jego beak: czyli ogólny charakter, feather: czyli jego wygląd zewnętrzny oraz bone: czyli jego wnętrze). Jeśli gracz wylosuje figurę, to dodatkowo na podobnej zasadzie tworzy adwersarza z frakcji innego gracza. Kolejka po kolejce gracze uzupełniają mapę, a na końcu zlicza się karty i frakcja gracza, która osiągnie największą wartość (sumę poszczególnych kar...

W wielu grach można spotkać tabelę losową pogody. Jeśli mamy do czynienia z eksploracją, podróżą po dziczy lub morską, i nie siedzimy w podziemiach albo w zamkowych komnatach, to pogoda może mieć niemałe znaczenie. Jak słusznie zauważył Mateusz Tondera w materiale Dobrych Rzutów o tabelach losowych (polecam), pogoda ma wpływ na fabułę. Lało, więc morderca naniósł błoto i widzimy jego ślady, ale z kolei na szlaku woda zmyła tropy i musimy sobie poradzić inaczej. Generalnie warto wiedzieć, co słychać na niebie. W tym samym materiale Mateusz przypomniał mi też o świetnym narzędziu, z którego kiedyś korzystałem i do którego warto chyba wrócić (dzięki). Weather Hex Flower to jednostronicowe narzędzie pozwalające na określenie pogody za pomocą rzutu kośćmi, ale nie w sposób zupełnie losowy. Zaczynamy z wybranego hexa, a kolejne rzuty prowadzą nas po "kwiatku pogody" w wylosowanym kierunku. Dzięki temu zmiany w pogodzie zachodzą w sposób bardziej naturalny. Padało przez tydzień, wię...

Księgarze to kolejna gra/ulotka z serii BILET NA od Gusła Studio i Rzucaj Nie Gadaj - Podcast RPG . Tym razem bazą jest gra Book-Hounds Dark, którą miałem od jakiegoś czasu na półce. Z tym większym zainteresowaniem przyjrzałem się więc polskiej wersji. Jako inspiracje autorzy oryginału podają moduł Bookhounds of London i Dziewiąte Wrota Romana Polańskiego (które z kolei opierają się na Klubie Dantego Arturo Pérez-Reverte'a), chociaż w polskiej wersji ujęte jest to szerzej: mitologia Cthulhu, literatura i filmy grozy. Trochę szkoda, że ze składu wyleciało nawiązanie do Dziewiątych Wrót, bo tematyka gry bardzo pokrywa się z filmem. Mamy tu więc szemranych księgarzy, którzy poszukują rzadkich, drogich i często zakazanych woluminów, mierząc się przy tym z tajemniczymi adwersarzami (kultystami, przestępcami, a nawet postaciami z Mitów). Ulotka w zwięzły sposób przedstawia mechanikę, która sprowadza się do testów bazujących na puli k6 (przy czym nawet wyniki 1-3 to ograniczony sukces),...

Chwile to moja pierwsza gra solo (stworzona w kooperacji z Kaja Solska ). Chodzi w niej o to, żeby zanurzyć się w momencie z życia innej osoby. By to zrobić, musisz zadać sobie kilka pytań, a następnie dzięki odpowiedziom pozwolić swojej wyobraźni zbudować wspomnienie i poczuć je tak, jakby było twoje. Do pobrania z: https://hechlok.itch.io/chwile Życie to seria wyjątkowych momentów porozrzucanych między dniami rutyny i monotonii. To do nich wracamy we wspomnieniach. Nie możemy być jednak każdym i doświadczyć wszystkiego. A co, jeśli jednak byłoby to możliwe? Gdybyśmy mogli wypożyczyć chwile z życia innych ludzi? O tym właśnie jest ta gra. PS Włożyłem w nią dużo serca, "zabawa w chwile" towarzyszy mi od dzieciaka i zawsze lubiłem wyobrażać sobie, co czują inni ludzie — kierowcy samochodów, które mijałem, przechodnie na ulicy, dziewczyna płacząca na ławce w parku, ale też Michael Jordan zdobywający zwycięski punkt w ostatniej sekundzie meczu finałowego. Wejście w buty innego c...

Warriors of the Wasteland to gra w duchu OSR autorstwa Bogdan Szwarc z Fear and Loathing in the Old World . Jako że strasznie lubię czytać OSRy, a tym bardziej lubię czytać gry polskich twórców, to nie mogłem jej ominąć. Setting to klimat Dark Sun lub Stygii z Conana. Nie będzie tu więc gęstych lasów, bagien i rycerzy w zbrojach płytowych. Zamiast tego otrzymamy gorące piaski, ostre skały, ruiny cywilizacji, sandały i skorpiony. Proponowany sposób rozgrywki to sandbox (nomen omen). Moje ulubione rozkminy OSRowe dotyczą mechaniki. W WotW mamy 4 raczej klasyczne cechy: Brawn, Reflexes, Wits, Soul. Nowość polega na tym, że nie przypisuje się do nich konkretnych wartości, tylko kość umiejętności, np. Brawn d6, Wits d8, itd. Dalej przechodzimy do losowania Proficiencies, które w jakiś konkretny mechaniczny sposób poprawiają zdolności postaci — np. podnoszą którąś kość o 1 poziom albo sprawiają, że jakiś typ przedmiotów nie zajmuje miejsca w plecaku. Muszę powiedzieć, że cała lista jest prz...

Trochę przypadkiem w moje ręce wpadła taka mała ulotka. Lubię takie maleństwa, więc postanowiłem się jej przyjrzeć. Gdzie jest Hikari to gra wydana przez Gusła Studio we współpracy z Rzucaj Nie Gadaj - Podcast RPG (w serii BILET NA są jeszcze Księgarze i Fantazje Mircalli). Inspiracją do jej powstania były japońskie gry wideo gatunku survival horror. Gracze wcielają się w Dziewczyny, których celem jest odnalezienie koleżanki. Zasady są proste i opisane w bardzo jasny i zrozumiały sposób. Na graczy czekają cztery strefy, a w nich Przeszkody lub Niebezpieczeństwa. Pokonując je, Dziewczyny znajdują przydatne przedmioty, wskazówki, bezpieczne miejsca, a na końcu samą Hikari. Gra jest w dużej mierze improwizowana (zarówno przez MG jak i graczki) i na pewno wymaga sporo wysiłku umysłowego i elastyczności od wszystkich uczestników. Może to dziwne skojarzenie, bo tematyka jest zupełnie inna, ale sam sposób rozgrywki przypomina mi nieco Mroczny Amulet, o którym pisałem w zeszłym tygodniu. Mie...

The Bureau to moduł w klimacie rządowej agencji, cienia z innego wymiaru i dziwnych mrocznych postaci. Jeśli graliście w Control, to wiedzie dokładnie, czego się można spodziewać. Wszystkie elementy mechaniczne przystosowane są do grania w Liminal Horror, ale w broszurze znajdują się zasady dostosowania jej do Mothership 1E, Agents of the O.D.D oraz The Company. Przygoda jest naprawdę wciągająca. "Loch" jest duży i jest w nim sporo rzeczy, które można zrobić, znaleźć i które mogą nas zabić. Im głębiej, tym groźniej i krwawiej. Nie jest to na pewno lekki i przyjemny moduł. Czuć w nim mroczną i "obcą" atmosferę (ciała unoszące się pod sufitem, podłączone do dziwnych urządzeń). Jest też trochę body horroru, krwi i flaków. Całość przygotowana jest bardzo porządnie. Podręcznik ma formę urzędowego dokumentu, lokacje opisane są w jasny sposób, a mapki są bardzo czytelne. Od strony formalnej nie ma się do czego przyczepić (no może brakuje trochę grafik). Jeśli ktoś ma ochot...

Tunnel Goonies to mikro moduł do Lochołazów/Tunnel Goons. Goonies to mój ulubiony film z czasów dzieciństwa, a nazwa jest tak cudowna, że nie mogę nie uwielbiać tej małej gierki. Całość mieści się na dwóch wizytówkach. Pierwsza z nich zawiera zasady tworzenia postaci i podstawy mechaniki (główna różnica polega na tym, że nie ma PŻ, tylko Morale - jeśli spadnie do 0, to postać zwiewa i nie wraca do gry do końca sesji). Druga to plotki i zahaczki oraz mapka miasteczka i okolic. Wszystko wspaniale klimatyczne. Jeśli ktoś lubi improwizację, to może ruszać z buta, ale można też spędzić pół godziny i zrobić sobie jakąś małą tabelę spotkać albo zastanowić się, co kryje się w lokacjach na mapie i kogo można w nich spotkać. Grę można pobrać za darmo: https://jimmyshelter.itch.io/tunnel-goonies A jeśli chcecie zagrać w klasycznego fantaziaka na tej samej prostej mechanice, to zachęcam do pobrania Lochołazów: https://hechlok.itch.io/locholazy

Tuż przed Świętami odebrałem paczkę, której w ogóle się nie spodziewałem. W środku znajdowało się ładne pudełko, a w nim gra Mroczny Amulet od Gindi Polska . Nie jest to klasyczny erpeg, lecz gra fabularna opierająca swoją fabułę na kartach losowanych przez graczy. W dużym skrócie: 1. Losujemy klątwę, którą należy pokonać 2. Losujemy dwie lokacje, które odwiedzimy po drodze (trzecia wynika z klątwy) 3. Dla każdej lokacji losujemy 3 problemy, które należy pokonać 4. Gracze korzystają z kart rozwiązań, dzięki którym pokonują problemy. Losowanie odbywa się za pomocą wyciągania kard poszczególnych typów. Nie ma klasycznego MG, co kolejkę zmienia się osoba, która losuje i opisuje problem do pokonania. Wbrew pozorom gra nie różni się zbytnio od liniowego erpega, w którym należy zwiedzić kolejne lokacje, poradzić sobie z komplikacjami i na końcu pokonać bossa. Niewątpliwą zaletą jest tu natomiast zerowy prep. A jak się w to gra? Miałem okazję wypróbować w szerokim składzie: dwóch 40+, dwoje 1...

Nowy rok się zaczął, trzeba brać się do roboty! The Cave of Our People to przygoda wprowadzająca do Primal Quest. Co ciekawe, podstawka zawiera w sobie spory moduł hexcrawlowy, ale TCoOP to tak naprawdę wstęp właśnie do niego. Przygoda to dreamcrawl — podróż przez jaskinię przodków pod wpływem ziołowej herbaty pozwalającej na zajrzenie w przeszłość, w przyszłość i w głąb siebie. Brzmi enigmatycznie, ale tak naprawdę to tylko szata do jaskiniowego lochu. W przeciwieństwie do ulotkowych przygód do PQ, o których pisałem niedawno, tym razem jest mniej liniowo i jest dużo więcej ciekawych rzeczy do zrobienia. Pojawia się też sporo wątków i elementów, z którymi gracze będą mogli się spotkać w swoich przygodach, jeśli przejdą do podstawkowego modułu (a przy okazji będzie możliwość zdobycia trochę EXPa i przydatnych przedmiotów). Bardzo fajną sprawą jest fakt, że ten loch wykorzystuje w pełni mechanikę gry — poza czystymi opisami miejsc, potworów i NPCów wskazuje też, jakie tagi otrzymają grac...